Κατά τις τρεις το πρωί μετά το πάρτι λύσαμε τους κάβους και φύγαμε…
Εγώ και η Έφη. Μεγάλο το ταξίδι 90 μίλια περίπου…
Το πρώτο μισό με μπουνάτσα και καταπληκτική ορατότητα που σπάνια συναντά κανείς κατακαλόκαιρο.
Το δεύτερο μισό με 4 ίσως τοπικά 5 BF (και λίγο να λες) να έφερε στο νησί της εξορίας, στο οποίο κρατάν με περηφάνια την ελληνική σημαία οι 230 κάτοικοί του.
Ηρεμία, χαλάρωση, ανασυγκρότηση δυνάμεων, με χαρακτήρισαν τις δυο μέρες που μείναμε εκεί.
Σταθμός ξεκούρασης και ανεφοδιασμού για τα σκάφη που θα συμμετείχαν στη regatta του αιγαίου βλέποντας όλους τους φίλους.
Καινούριες φιλίες και γνωριμίες, γέλια στον κυματοθραύστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου