Πέμπτη, Αυγούστου 07, 2008

ιστορίες






Ενα γεγονός που έγινε προχθές μου θύμισε μια συζήτηση που είχα με τον Ηλία Καρώνη (που τώρα αρμενίζει στις θάλασσες του ουρανού) 23 χρόνια πρίν...
ώντας έφηβος ήμουν shore assistant σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας νέων και ο Η. ήταν πρόεδρος επιτροπής αγώνα και είχε το γενικό πρόσταγμα.
Απο δύο μήνες πριν ετοιμάζαμε τη γραματεία, τα σκάφη, οργανώναμε το όλο πρωτάθλημα, και φυσικά τα βράδια είχαμε άπειρες συζητήσεις για πανιά, κότερα, τακτικές και τεχνικές.
Ανάμεσα σε πολλά θυμάμαι ένα περιστατικό που μας είπε σχετικά με τον μεγάλο paul elvstrom. Σε μία ανάλογη διοργάνωση αρκετά χρόνια πριν, ενώ όλοι γυαλίζανε, καθαρίζανε και τακτοποιούσανε τα σκάφη που τους έδωσε η διοργάνωση, ο P.E. έκανε τόσες μετατροπές και αλλαγές στο finn του, εντός κανονισμών πάντα, που έγινε αγνώριστο. βίδες, κόλλες σχοινάκια, παραλαγές, όμως έτσι έφερε το σκάφος στα μέτρα του. και φυσικά τους κέρδισε άνετα, ως καλός ναυτικός και ιστιοπλόος, αλλά και με το "δικό του" σκάφος.

κάτι τέτοιο εφαρμόζουμε στη μέδουσα. ναι μεν οι σχεδιαστές κάνουν καλά τη δουλειά τους, όμως το προσωπικο στυλ, οι τοπικές συνθήκες και η τεχνολογική εξέλιξη σου δίνουν τη δυνατότητα να έχεις καλύτερο handling, άριστο τριμάρισμα (αν έχεις αξιόλογα πανιά) και απλά να αρμενίζεις καλύτερα, γρηγορότερα και ασφαλέστερα.
καλό είναι να ακούς συμβουλές απο πιο έμπειρους, να μη φοβάσαι να δοκιμάζεις νέες τεχνικές, να ενημερώνεσαι.
πίο πολύ όμως σημασία απο όλα και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι το πλήρωμα στο σκάφος είναι σαν μία ορχήστρα. με μαέστρο τον καπετάνιο και όργανα τους ναύτες μπορείς να έχεις αποτέλεσμα. Διαφορετικά άν ο καθένας παίζει το δικό του σκοπό, και προσπαθεί να παίξει με όργανο που δεν ξέρει δεν βγαίνει μουσική...
ΦΑΛΤΣΑΔΟΎΡΑ ΒΓΑΙΝΕΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια: