σκέψεις...

είμαι απόλυτα σίγουρος οτι κάποιες φορές προσπαθήσατε ποτέ να "πείσετε" ένα φίλο ή γνωστό σας ότι η ιστιοπλοΐα είναι το σκληρότερο και συναρπαστικότερο άθλημα. και δεν σας κατάλαβε.

πολύ απλά μπορούμε να συγκρίνουμε την ιστιοπλοΐα με το ποδόσφαιρο. ένα παιχνίδι που το γνωρίζουμε λίγο πολύ όλοι.
έντεκα άτομα αποτελούν την ομάδα και κάθε κυριακή σε ένα συγκεκριμένο γήπεδο με στάνταρ διαστάσεις συναντούν μια άλλη ομάδα με άλλους 11 και κυνηγάνε μία μπάλα.
στο δικό μας γήπεδο, δεν έχει τυποποιημένες διαστάσεις κάθε φορά. στη μία γωνία είναι ξερό, στη μικρή περιοχή λάσπη, στο κέντρο τέλειο γρασίδι, και στην άλλη γωνία αμμουδερό. κάπου κάπου γλυστράει σαν πάγος και αλλού κολάει σαν μέλι.
δεν έχουμε προπονητές, ούτε αναπληρωματικούς και οι ομάδες δεν έχουν όλες τα ίδια, αριθμητικά, μέλη. δεν κάθεται ένα επιτελίο στον πάγκο να αναλύει την απόδοση μας αλλά και των αντιπάλων και στο ημίχρονο να μας πει συμβουλές τακτικής και στρατηγικής.
επίσης είναι και μεικτό (καλό ή κακό δεν ξέρω).
ακόμα κι έτσι το παιχνίδι θα ήταν επιθετικοί ενάντια στους αμυντικούς. δεν έχουμε τέτοιους εμείς: όλοι προσπαθούν να κάνουν να πάει το σκάφος γρηγορότερα.
δεν έχουμε φίρμες μπαλαδόρους που με τη μεταγραφή τους θα σκοράρουν... και η μεγαλύτερη φίρμα για να αποδώσει θέλει να εναρμονιστει με το υπόλοιπο πλήρωμα. και άν δεν συχνωτίζεται με τους υπόλοιπους, δεν χωράει στο σκάφος.
δεν υπάρχει διαιτητής και επόπτες να μας επιβάλουν άμεσα ποινές, να βγάλουν αποφάσεις. προσπαθούμε να κάνουμε όσο πιο σωστά και δίκαια τον αγώνα μας, και άν κάποιος παρατυπίσει, μέσα σε κάποιες ώρες παρουσιάζεται σε μία επιτροπή η οποία κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει δεί τον αγώνα. αναφέρουν τα γεγονότα οι δύο skippers και ίσως κάποιος μάρτυρας, και βγαίνει η απόφαση κατόπιν εορτής.

όσο και αν το ψάχνω δεν μπορώ να βρώ άθλημα τόσο ολοκληρωμένο, τόσο περίπλοκο, τόσο συναρπαστικό. τη μία να ψήνεσαι απ τον ήλιο τη άλλη παπί απ τη βροχή. να πρέπει να πάρεις αποφάσεις σημαντικές για την ασφαλεια του πληρώματος και του σκάφους σε δευτερόλεπτα. να δένεσαι με δεσμούς τόσο ισχυρούς με την ομάδα σου που καθημερινά να μιλάτε με τις ώρες στο τηλέφωνο. να απαιτεί τεράστια αντοχή στις συνθήκες που σπάνια είναι ιδανικές.

φτιάχτηκα τώρα... πάω να τρέξω αγώνα... και τί έγινε αν θα βγούμε πρώτοι ή τελευταίοι;